Nog een dagje Portland. Vanochtend zijn we met een kabelbaantje naar een ziekenhuis en campus op een berg gegaan. Ze hebben zo’n 20.000 bezoekers per dag, dus leek het handig om een kabelbaan aan te leggen.
De kabelbaan gaat, over een afstand van 1000 meter, 150 meter omhoog:
Je hebt aardig uitzicht op de stad. Als het helder is kan je Mount Helens en Mount Hood zien, maar vandaag bleef het bij de snelweg:
Daarna zijn we naar de Portland Japanese Garden gegaan. De tuin is meer dan 50 jaar geleden aangelegd op de plaats van een oude dierentuin in Washington Park.
Een mooie bonsai:
Het zou een van de mooiste Japanse tuinen buiten Japan zijn. De Moon Bridge:
De Sapporo Pagode, die ze in 1964 hebben ontvangen vanuit de zusterstad in Japan:
Een zen tuin:
Heavenly Falls, een 12 meter hoge aangelegde waterval:
Daarna zijn we door de Rose Test Garden gelopen. Deze tuin is geopend in 1917 en ze hebben er nu meer dan 600 soorten:
De Frank Beach Memorial Fountain:
Vanaf het park zijn we een stukje verder het bos ingereden, ze hadden hier een paar mooie redwoods staan:
En nog iets verder, stond The Witch’s Castle: een vervallen huisje in het bos waar studenten op vrijdagavond feestjes houden:
’S avonds heb ik nog een kilometertje naar een brug gelopen voor een foto van het Portland bord. Onderweg nog een aardige mural:
Maar ja, het is niet echt lekker lopen, tussen de zwervers:
“I don't smile a lot, cause ain't nothin' pretty.
Got a purple heart for war, and I ain't never left the City.” - 50 Cent
Op sommige stukken stonden hele ladingen van die gasten bij elkaar. Dus daar ben ik zelf maar een beetje hard rochelend en kuchend, neus ophalend tussendoor gelopen. Ik dacht: als ik minstens net zo gek doe dan zullen ze wel denken dat ik erbij hoor.
Tussen al het zwervergeweld. Misschien niet verkeerd in deze bende:
Als afsluiter nog een ijsje bij Ben & Jerry’s:
De foto van het Portland Sign:
En dan wens ik ze hier succes met de bende:
No comments:
Post a Comment