Er zit een kacheltje in het huisje en we zagen gisteravond een paar “aanstellers” extra dekens halen. Dat bleek dus geen aanstelleritis te zijn: ’s ochtends was het een graad of 6 binnen. Het tochtte een beetje door de kieren van de cabin heen. Deze hoek van het park ligt redelijk van de bewoonde wereld af. Geen wifi, geen mobiel signaal. Alleen satelliet:
Aangezien we toch wakker waren zijn we nog een keer naar Lamar Valley gereden:
Valeri, is het warm buiten?
We hadden gehoord dat je hier wolven en grizzles zou moeten kunnen zien in de ochtend. Dus wij een beetje rondkijken, verrekijker erbij. Niks te zien:
Door een verrekijker zag je dit:
Naast ons stonden toevallig dezelfde twee gasten met hun vader uit Boston te kijken. Die zeiden dat er een beer bezig was een bisonkarkas leeg te eten, met een paar wolven erbij. Of we ook even wilden kijken?
Filmpje:
Ze hebben de wolven in 1995 opnieuw uitgezet in Yellowstone. Ze komen uit Canada.
Er was eerst een hoop protest, maar uiteindelijk bleek het goed voor het park en voor de beren die er leven: wolven jagen op hun prooi, grizzlies vreten vaak de leftovers op.
We zijn nog even terug naar de lodge gegaan om te ontbijten:
Cowboybreakfast:
En toen zijn we gaan rijden, eerst langs de petrified tree. Deze versteende redwood laat zien dat er hier vroeger een warmer en vochtiger klimaat was. Zo’n 50 miljoen jaar geleden is er door een vulkaanuitbarsting een heel bos onder de modder terecht gekomen:
Floating Island Lake, een mooi meertje langs de weg:
De volgende stop was Mammoth Hotsprings, in het noordwesten van het park. De rots aan het begin van het park noemen ze de Liberty Cap:
Je kunt over een 2 kilometer langs boardwalk lopen, langs de verschillende kleurige rotsen:
Echt heel apart om te zien, een paar meter verder zijn de kleuren weer net iets anders:
De rotsen dampen een beetje:
Bij deze hotsprings komt het water uit de grond en neemt daarbij de kleurige limestone mee naar boven:
Er vormen kleine badjes:
Je ziet goed dat het water warm is:
Op weg naar de Canary Spring wordt het allemaal een stuk witter:
De Canary Spring, geen idee waarom deze zo heet, er zit weinig geel in:
Twee uitgedroogde bomen:
Dit gaat in een behoorlijk tempo, dus het landschap zoals het er nu uit ziet kan er in de toekomst heel anders uitzien.
Palette Spring, een van de mooiere delen:
De kleuren lopen hier over van rood naar wit aan het eind:
Cleopatra Terrace:
Vlakbij Mammoth Hotsprings ligt Fort Yellowstone. Dat klonk behoorlijk cool. Dus ik verwachtte een mooi kasteel, dikke muren eromheen. Nou, niks van dat al. Een houten gebouwtje:
Het postkantoortje was wel mooi:
Gardiner, Montana ligt een minuut of 10 buiten het park. Ze hebben daar een aardige supermarkt dus daar zijn we even heengereden voor boodschappen. Het landschap is wel mooi daar:
Beneden staat de Yellowstone Arch:
Op weg terug zijn we langs de Undine Falls gereden.
Er stond hier weer zo’n Pronghorn langs de weg. Deze beesten schijnen 80 kilometer per uur te kunnen rennen en dat een kilometer of 6 op 50 kilometer per uur te kunnen volhouden:
Een stukje verderop lag Wraith Falls. Je moest ongeveer een kilometer wandelen om er te komen. De wandeling was leuk, de waterval viel wat tegen:
Daarna zijn we nog over de Blacktail Plateau Drive gereden: een dirt road van een kilometer of 10 door de bossen. Dat was te zien:
Na het eten dachten we een rondje te kunnen wandelen, maar helaas was het pad gesloten:
Dus toen moesten we eerst een stukje rijden, om alsnog het pad te kunnen volgen. Het begon mooi:
Een kilometertje lopen door de velden:
En dan kwam je bij een klein meertje uit:
Wel mooi zo, met de laaghangende zon:
Op weg terug stond er een bison midden op het pad, dus toen moesten we half door de bosjes om terug bij de auto te komen.
Deze raaf zat een tijd lang op een paaltje te wachten:
Wyoming nummerplaten, met een cowboy erop:
Terug bij de Roosevelt Lodge:
No comments:
Post a Comment