Dag 09 - Yellowstone Norris Geyser Basin & Artists' Paintpots

Ik stond vanochtend om half 7 bij het meer, om te kijken of de zonsopkomst nog een beetje mooi zou zijn:

Het meer lag nog grotendeels in de mist:

De Lake Lodge in alle vroegte:

Terug bij de cabin stond Valeri naar de herten te kijken. Die lijken hier ’s ochtends vroeg over het park te struinen. Zo rond half 8 lopen ze langzaam terug de bossen in:

Rond 8 uur zijn we gaan rijden. Er hangt nog mist boven de rivier:

Een behoorlijk groot spinnenweb, gelukkig was de spin nergens te bekennen:

Bij Hayden Valley hangt er een band van mist boven de vallei:

Dat is wel een mooi gezicht, met de bisons die in de mist lopen:

En twee bisons die stonden op te warmen in de zon:

Er stak er een de rivier over, geen idee hoe ze zwemmen, maar het zag er mooi uit:

’S ochtends zijn we naar Norris Geyser Basin gegaan. Dit is het heetste en zuurste geyserbassin van Yellowstone. Het ligt op de kruising van drie breuklijnen en is een actief aardbevingsgebied. Je kunt hier 2 rondjes lopen. We zijn eerst langs de Back Basin gegaan, daar zie je verschillende geysers. In de Emerald Spring zit veel zwavel, de gele kleur zorgt ervoor dat het water groenig lijkt. De pool is 8 meter diep:

De Steamboat geyser is de hoogste geyser in Yellowstone. Bij een uitbarsting spuit hij water 90 meter hoog de lucht in. Helaas is het niet mogelijk te voorspellen wanneer deze opnieuw zal uitbarsten. De laatste keer was op 15 juli.

De Cistern Spring, de gekleurde rand wordt gevormd door algen en bacteriën:

Echinus is een zure geyser. Hij bevat ijzer, silicium en arseen. Bij elke uitbarsting blijven er een kleine roestkleurige stukjes achter:

Crater Spring:

De Puff ’N Stuff Geyser is constant aan het uitbarsten. De stoom waaide mooi onze kant op. Alle geysers meuren naar rotte eieren:

Even zwaaien naar de Blue Mud Steam Vent:

De Yellow Funnel Spring:

De Vixen Geyser lag er aardig dood bij. Deze geyser barst een aantal keer per dag uit, en schiet daarbij water van 90 graden 1 tot 6 meter de lucht in:

Veteran Geyser is ook bijna constant water aan het spuwen. Eens in de zoveel tijd schiet hij water 12 meter de lucht in, om het vervolgens weer een tijd rustig aan te doen:

Minute Geyser deed het vroeger, je verwacht het niet, elke minuut. Maar vroeger lag deze geyser aan de doorgaande weg door het park. Bezoekers gooiden er stenen in en nu is er weinig van over:

Vanaf de Back Basin zijn we naar de Porcelain Basin gelopen, hier vind je nog een paar geysers en een grote vlakte met gekleurde plassen. De Ledge Geyser kan water 40 meter de lucht in schieten. Hij is op het moment inactief en blaast alleen stoom af, wat wel een mooie regenboog oplevert:

Sunday Geyser, met erg helder water, waardoor je de bodem bijna kunt zien:

Een overzicht van Porcelain Basin:

En een close-up van een van de watertjes:

Toen we weer in de auto zaten, op weg naar de Artists’ Paintpots, zagen we deze langs de kant van de weg: Chocolate Pot:

Een stukje verderop kwam een bizon ons tegemoet lopen. Toch maar even de auto stilgezet!

Bij de Paintpots kan je een 1,6 kilometer lang pad lopen langs de verschillende bezienswaardigheden.

Onder de grond zit kokend water. Van bovenaf komt hier regenwater en smeltwater bij, dat vormt de modderige bende:

Een overzichtsfoto van de Artists’ Paint pots:

Bubbelende modder:

Flash Spring, met water dat de hele tijd omhoog borrelt:

De Blood Geyser, door de hoge ijzerwaarde van het water kleurt hij rood:

Je rijdt hier door de bergen op 2400 meter hoogte. De meeste bomen die je ziet zijn Lodgepole Pines.

Ze hebben een dunne bast die slecht bestand is tegen vuur. Maar de dennenappels zijn gesloten met een hars dat smelt bij een brand en daarbij zaden vrijgeeft die soms jarenlang zijn opgesloten.

Op weg terug kwamen we langs de Sulphur Caldron. Een groot deel van Yellowstone ligt in een oude vulkaankrater van 50 bij 70 kilometer groot. De Sulphur Caldron is 10x zo zuur als citroensap en ligt op de rand van een van de actiefste gebieden van Yellowstone’s vulkaan.

Een paar honderd meter verderop ligt de Mud Volcano Area. De eerste ontdekkers van Yellowstone omschreven dit als een angstaanjagende plek:

In dit gebied vind je de Dragon’s Mouth Spring, zo genoemd door een Europese Amerikaan die het in 1912 ontdekte. De grot maakt een rommelend geluid en met de stoom die eruit komt lijkt het inderdaad alsof er een draak in ligt te snurken:

De Mud Volcano schoot in 1870 nog modder tot in de boomtoppen. Tegenwoordig bubbelt hij een beetje:

Langs de weg ligt nog de Mud Caldron, dit lijkt een groot moddermeer te zijn:

Op weg terug naar het hotel zijn we nog gestopt bij de Lehardy Rapids: een kleine versnelling in de rivier waar je soms zalmen omhoog kunt zien zwemmen:

Ik zat tijdens het rijden langs de rivier de hele tijd naar de boomtoppen te kijken om te zien of ik nog een Bald Eagle kon spotten. En dat is gelukt. Je moet aardig goed kijken, want je ziet vaak alleen z’n witte kop. Dit is wat je ziet:

Maar met een verrekijker en een beetje inzoomen:

Na het eten zijn we nog een rondje gaan toeren. Bij Hayden Valley stonden een hoop mensen met verrekijkers en scopes:

Naja, door een verrekijker kan je het goed zien, maar je krijgt ze echt niet op de foto van zo’n afstand. Er liepen 3 coyotes door het veld, deze vlek was er 1 van:

Op weg terug liep er weer een bizon langs de weg, die krengen zijn echt slecht te zien als het donker wordt:

Terug bij de Lake Lodge liepen een paar herten. Een maffe Chinees klom ervoor op het dak van z’n, waarschijnlijk, huurauto:

Gewoon erheen lopen was schijnbaar teveel moeite: